இது க(வி)தையல்ல...
*எத்தனை நாள் மறைக்க முடியும்...
உன்னையும் உன்னுள்
ஒளிந்திருக்கும் என்னையும்...
ஒளிந்திருக்கும் என்னையும்...
*இப்பொழுது வேண்டுமானால் நீ
என்னை மறந்துவிட்டதாய்
நடித்துகொண்டிருக்கலாம்...
ஆனாலும் நீ என்னை
நினைப்பதே இல்லையென
நிச்சயமாய் என் கண் பார்த்து
உன்னால் சொல்ல முடியுமா?...
*எத்தனையோ நாட்கள் உன்
வார்த்தைகளால் நான்
கண்ணீரில் நனைந்து இருக்கிறேன்...
*என்னுடைய உணர்வுகளை நீ
*நீ என்மீது செலுத்திய
*நான் உன்னிடம்
நிச்சயமாய் என் கண் பார்த்து
உன்னால் சொல்ல முடியுமா?...
*எத்தனையோ நாட்கள் உன்
வார்த்தைகளால் நான்
கண்ணீரில் நனைந்து இருக்கிறேன்...
ஆனாலும் இன்றுவரையில் நீ
ஏற்படுத்திய காயங்களே
எனக்கு மருந்துதான்..
*என்னுடைய உணர்வுகளை நீ
எத்தனையோ முறை
உதாசீனப்படுத்தி இருக்கிறாய்...
அதனால்தான்
என்னால் இன்று மற்றவர்களின்
உணர்வுகளை படிக்க முடிகிறது...
என்னின் உணர்ச்சியையும்
உயிரோடு என்னால்
உறங்க வைக்க முடிகிறது...
*கடைசி வரையில் நீ
என்னை சரியாகவே புரிந்து கொள்ளவில்லை...
அதனால்தான் என்னால்
இன்று எல்லோரையுமே
சரியாய் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது...
*இன்றுவரையில் எனக்கு
உன் மீது கோபமே இல்லை...
ஆனாலும் நான் உனக்கு கடமைப்பட்டிருக்கிறேன்...
*நேசிப்பது பலவீனம்
மற்றவர்களால் நேசிக்கபடுவதுதான்
பலமென்று நீதான் எனக்கு
உணரவைத்தாய்...
*நீ என்மீது செலுத்திய
அந்த வெறுப்புகள்தான்
இன்று எல்லோருமே
என்னை நேசிக்க காரணம்...
உன் வெறுப்புகள்தான்
என்னை மற்றவர்கள் எப்போதுமே
நேசிக்க வேண்டும்
என்று பாடம் கற்றுதந்தது...
*நீ வேண்டுமானால்
நினைத்துக்கொண்டிருக்கலாம்...
நம்முள் யுத்தம் முடியும் ஒவ்வொரு
வேளையிலும் நானே விட்டுகொடுப்பதால்
தோற்றுப்போய்விட்டேனென்று...
ஆனாலும் தோற்றது மட்டும்தான் நான்...
ஒவ்வொரு முறையும்
நீதான் என்னால்
தோற்கடிக்கபட்டிருக்கிறாய்...
*நான் உன்னிடம்
இழந்ததென்னவோ என்
பிடிவாதத்தை மட்டும்தான்...
ஆனால் நீ உன் பிடிவாதத்தால்
என்னை அல்லவா இழந்துவிட்டாய்...
*நான் உன்னோடு மட்டுமே
கனவுகளை
வளர்த்துக்கொண்டு உன்னை
நேசிக்கவில்லை...
உன்னைப்பற்றியும் என்னுள்
கனவுகள் ஏராளம் உண்டு...
*உண்மையைச் சொல்ல வேண்டுமென்றால்
உன்னிடம் ஜெயிக்க
என்றுமே ஆசைப்பட்டதில்லை...
ஆனால் உன் வாழ்க்கையில்
என்றாவது ஒருநாள்
என் அன்பை
இழந்து போனதற்காக
நிச்சயம் அழுவாய்...
அன்று உன்னை நான் கண்டிப்பாய் ஜெயிப்பேன் ...
No comments:
Post a Comment